Jednak poprawa wydajności maszyn fleksograficznych nie zależy wyłącznie od inwestycji w sprzęt. Równie istotne jest udoskonalone zarządzanie parametrami procesu oraz integracja procesów cyfrowych. Dzięki standaryzowanym procedurom operacyjnym i cyfrowemu przygotowaniu do druku firmy mogą znacząco zredukować straty materiałów na etapie debugowania, a czujniki IoT i analiza dużych zbiorów danych stanowią naukową podstawę dla konserwacji zapobiegawczej. Gromadzenie i analiza danych produkcyjnych w czasie rzeczywistym pozwala menedżerom precyzyjnie lokalizować wąskie gardła wydajności. Ponadto nie należy ignorować profesjonalnego modelu jakości i współpracy personelu: rozwijanie wielodyscyplinarnych zespołów operacyjnych i wdrażanie mechanizmów motywacyjnych często pozwala w pełni wykorzystać potencjał sprzętu technicznego. Ten model „symbiozy człowiek-maszyna” nie tylko w pełni wykorzystuje wysoką wydajność i stabilność maszyny, ale także zachowuje elastyczność oceny sytuacji przez człowieka, ostatecznie znajdując dynamiczną równowagę między precyzją a szybkością druku fleksograficznego.