Jednakże poprawa wydajności maszyn fleksograficznych nie zależy wyłącznie od inwestycji w sprzęt. Równie krytyczne jest udoskonalone zarządzanie parametrami procesu i integracja procesów cyfrowych. Dzięki standaryzowanym procedurom operacyjnym i cyfrowemu przygotowaniu do druku firmy mogą znacznie ograniczyć marnotrawstwo materiałów na etapie debugowania, podczas gdy czujniki IoT i analiza dużych zbiorów danych stanowią naukową podstawę konserwacji zapobiegawczej. Gdy dane produkcyjne są zbierane i analizowane w czasie rzeczywistym, menedżerowie mogą dokładnie lokalizować wąskie gardła wydajności. Ponadto nie należy ignorować profesjonalnego modelu jakości i współpracy personelu: kształcenie wielodyscyplinarnych zespołów operacyjnych i wdrażanie mechanizmów zachęt do wydajności może często w pełni uwolnić potencjał sprzętu technicznego. Ten model „symbiozy człowiek-maszyna” nie tylko w pełni wykorzystuje wysoką wydajność i stabilność maszyny, ale także zachowuje elastyczny osąd ludzi i ostatecznie znajduje dynamiczną równowagę między precyzją a szybkością druku fleksograficznego.